Trudno wyobrazić sobie katechetę, który nie posiadałby własnej „torby o Panu Bogu”, choć niewątpliwie jej zawartość zależy m.in. od etapu edukacyjnego, na którym naucza. Innym ważnym czynnikiem doboru środków dydaktycznych jest świadomość roli, jaką pełnią one w procesie nauczania katechetycznego. Wykorzystywane pomoce, podobnie jak i stosowane metody, pozostają w służbie celów nauczania, oddziałując przy tym wychowawczo lub kształcąco na uczniów
Nauka religii, usunięta z polskich szkół przez reżim komunistyczny, powróciła na swoje miejsce we wrześniu 1990 roku. Wielu katechetów pamięta mieszane uczucia, z którymi po raz pierwszy przekraczali progi placówek oświatowych. Początki były niełatwe…
Dzieci potrafią wyciągnąć naukę z drobiazgów, z tego na przykład, co mówi tato, gdy uderzy się młotkiem w palec, albo mama, gdy ktoś zajedzie jej drogę. Dzieci uczą się też z sytuacji poważniejszych. Wiedzą o ciosach, które spadają na rodzinę – wiedzą, że tato stracił pracę, że umarła ciocia, że mama choruje – i obserwują reakcje rodziców. Jeśli widzą strach, uczą się bać. Jeśli widzą przygnębienie, uczą się martwić.
Przez pierwsze miesiące życia, będące okresem intensywnego rozwoju mózgu, bodźce napływające ze świata zewnętrznego mają szczególne znaczenie dla realizowania się genetycznego potencjału rozwojowego mózgu, ukształtowania psychoemocjonalnego typu jednostki, schematu jej społecznych kontaktów.
Poznawanie ucznia jest trudne, ale konieczne nawet wtedy, gdy w bardzo licznej klasie mamy mało czasu na indywidualne traktowanie poszczególnych uczniów.
Kto dziś ściąganie, odpisywanie prac, kopiowanie z Internetu nazwie nieuczciwością lub kradzieżą i oszustwem ? Przecież to spryt i wygrana, gdy nikt nie złapie na gorącym uczynku. Gorzej jednak, gdy musimy skorzystać z usług tych, którym się zawsze udawało i których nikt nie złapał
O tym, że dziecko jest dojrzałe emocjonalnie, możemy mówić wtedy, gdy odczuwa ono więź ze swoją klasą, z wychowawcą, prawidłowo reaguje na pozytywne lub negatywne uwagi kierowane ze strony wychowawcy odnośnie do swojego zachowania czy postępów w nauce
Najważniejszym elementem szeroko pojętej dojrzałości człowieka są dojrzałe emocje. Będąc zawsze włączonym w coś, co go przerasta, człowiek dojrzały stabilizuje i harmonizuje swoje życie. Taka osobowość, wchodząc w płynącą rzekę historii, odczuje skutki swego działania w sile prądów i zawirowań, jakie jej towarzyszą, ale potrafi zobaczyć nowy brzeg.
Teoria wartości stanowi istotne wyjaśnienie procesu wychowania. Każda struktura postępowania jest oparta na swoistych wartościach. Są one podstawą do zamknięcia struktury postępowania temperamentalnego, indywidualistycznego, charakterowego czy osobowościowego.
W dzisiejszym świecie, charakteryzującym się pluralizmem kulturowym, szkoła nie może się wstydzić czy wręcz ukrywać swojego szczególnego programu wychowawczego, który może mieć wyraźne odniesienie do wartości chrześcijańskich. Taki program nie może być narzucany, należy go traktować jako propozycję, która może być realizowana przy świadomym udziale wszystkich uczestników.