Niemały trud trzeba by sobie zadać, aby spośród licznych sylwetek świętych Kościoła katolickiego znaleźć osobę, która nie byłaby prześladowana dla sprawiedliwości... Święci, znosząc obelgi w pokorze i cierpliwości, osiągali chwałę niebios. Gemma Galgani to prawdziwy klejnot w poczcie świętych katolickich, nomen omen to właśnie oznacza jej imię w języku włoskim – „klejnot”.
Błogosławieni, czyli szczęśliwi, w oczach Jezusa są ci, którzy trwają przy sprawiedliwości pomimo prześladowań. O jaką sprawiedliwość chodzi? Według logiki ktoś, kto jest sprawiedliwy, godny jest szacunku, poważania i nagrody. Często słyszymy o tym, że ktoś otrzymał jakieś wyróżnienie za swój czyn, postawę, zachowanie itp. Z natury sprawiedliwość zasługuje na nagrodę. Dlaczego więc Jezus mówi o prześladowaniu ludzi sprawiedliwych?
„Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi”... To kolejne błogosławieństwo, które wyraźnie odnosi się do naszej aktywności. Tak zostało sformułowane, że sugeruje działanie: „wprowadzają”, czyli czynnie uczestniczą w tym zaprowadzaniu pokoju.
Ogłoszenie Roku Życia Konsekrowanego jest jedną z tych inicjatyw papieża Franciszka, które zmuszają ludzi do głębokiego namysłu, do wyjścia poza utarte schematy i do niezwykle twórczej pracy. Osoby konsekrowane są wielkim skarbem Kościoła, dzięki inspiracji papieża to bogactwo zostanie – daj Boże – na nowo wydobyte, odkurzone i zaprezentowane światu jako jeden z jego kluczowych elementów. Niepodobna, aby takie wydarzenie nie przyniosło wielkich owoców.
Jezus w Kazaniu na Górze wymienia osiem postaw ludzi, których nazywa błogosławionymi. Jedna z nich dotyczy zaprowadzania pokoju. Czym jest błogosławieństwo? Jest dobrym słowem Boga o nas.
W powołaniu kapłańskim ukrytych jest wiele różnych dróg do jego realizacji. Wśród nich należy zauważyć tę wyjątkową, jaką jest głoszenie Słowa Bożego. Dokonuje się ono na różne sposoby. Pierwszym podstawowym jest głoszenie Słowa Bożego w świątyni podczas sprawowania sakramentów świętych. Głoszenie i wyjaśnianie go w kazaniach i homiliach. Drugim, równie ważnym, jest katecheza – i temu tematowi chciałbym dziś poświęcić trochę miejsca.
Doskonałym przykładem na to, że nie ma jednoznacznego modelu świętości, a każdy święty to indywidualność, jest królowa Jadwiga Andegaweńska. Nie była ona zakonnicą, dziewicą, wdową ani mistyczką. Nie była również z prawdziwego zdarzenia męczennicą, choć poświęciła wiele, a mimo to dla wielu pokoleń stała się wielką świętą.
Żyjemy w świecie, w którym liczy się wysoki status materialny, posiadanie luksusowego domu, dobrego samochodu czy markowych ubrań. A gdzie w tym wszystkim znajdujemy miejsce dla ducha...?
Ojciec Święty Franciszek 6 sierpnia 2014 r. podczas środowej audiencji generalnej na Watykanie powiedział, że powinniśmy uczyć się na pamięć Błogosławieństw, tak jak uczymy się Bożych przykazań. Miłość totalna.
I rozpoczęło się codzienne życie księdza. Jak ono wygląda? – to pytanie nurtuje wielu ludzi. Wielu chciałoby wiedzieć, wielu pyta, ale są i tacy, którzy nie mają na tyle odwagi, by o to zapytać. Co ksiądz robi, czym się zajmuje, jak wygląda dzień z życia księdza? Na te i podobne pytania postaram się odpowiedzieć